Przepiękna, oczyszczająca, zmieniająca księga – rozdział.
Księga, która jednocześnie dogłębnie i szeroko obnaża brzydotę mojego i Twojego grzechu, a jednocześnie odświeża wodospadem nadziei Dnia Pańskiego, wobec którego żadna brzydota nie ma szans się ostać.
📖 Ab 1,3 Zwiodła cię pycha twojego serca:
uczyniłeś sobie mieszkanie w załomach skalnych,
założyłeś swoją siedzibę na wysokości,
i mówisz sobie:
„Kto mnie strąci na ziemię?”.
Jak bardzo, bardzo warto zanurzyć się werset po wersecie w ten rozdział.
Bo przecież pycha wyrasta z naszych serc tak wieloma, różnymi pędami, kłączami…
Wywyższanie.
Samowystarczalność.
Rywalizacja.
Zazdrość.
Pogarda.
Niechęć.
Zaniedbanie.
W różnych odmianach i natężeniach.
I jeszcze więcej, więcej o nas w tym rozdziale…
Wreszcie – ponad tą bolesną, uwalniającą prawdą – jest jeszcze jedna warstwa prawdy: otulająca, krzepiąca.
W zbudowanej regularnością spotkań górze Syjon – jest nasza nadzieja na przemianę.
To, co w nas z Ezawa, będzie poddane ocaleniem z góry Syjon.
📖 Ab 1,21 I wkroczą ocaleni na górę Syjon,
aby panować nad górą Ezawa.
I tak nastanie królestwo PANA.
Przeczytaj dzisiejszy rozdział 🙃
Zatrzymaj się przy nim.
Błogosławionego dnia 😊
